Ahoy pollywogs.
Zo werden wij in ieder geval  genoemd voordat we de evenaar overgingen. Nu zijn we inmiddels echte shellbacks en ingewijd in Neptunus zijn koninkrijk. Na de wat vieze maar passende straffen voor onze misdaden kregen we onze shellback naam van Neptunus. Mensen hebben helaas hun haar moeten zien verdwijnen, sommigen kwamen er echter beter vanaf dananderen... We waren inmiddels terechtgekomen in de doldrums, waar hetweer zich raar gedraagt. De wind en golven komen van alle kanten, aangezien we tussen twee systemen in zaten. Het was indrukwekkend om de grote tropische regenbui te zien op de oceaan. De regen maakte het water extreem vlak. Toen de zon echter doorbrak en we dobberden op het rustige water, hebben wij met wat moeite een zwembadje geplaatst op het dek om in af te koelen. Ook zagen we een hamerhaai dicht langs de boot zwemmen, eng maar mooi. Tussen de lessen celestial navigatie met sextant in probeerden we nog wat klusjes te doen en te zeilen, hoewel we tijdelijk op de motor voeren, aangezien de wind ons niet meer verder kon helpen. Het voordeel van het rustige weer was dat we nu al twee keer gestopt
zijn om te zwemmen. Iedereen springt van de boot af. De echte waaghalzen namen de tien meter hoge sprong van de boegspriet. De tweede zwemstop vond plaats na een man over boord oefening, waarbij twee crewleden zwemmend het ‘’slachtoffer’’ weer binnenhaalden. ‘ S nachts kan je honderden lichtgevende bollen zien in het spoor achter het schip en met een beetje geluk zie je dolfijnen die een spoor van licht achter zich hebben. Een mooi natuurfenomeen. De wind is nu toegenomen en stabiel en we varen heel erg hoog aan de wind met een schuin hellend schip. Moeilijk lopen maar ook wel weer fijn om te zeilen.