Komende week vaart het Nederlandse Tall Ship de bark EUROPA mee met de Tall Ships Race van Bermuda naar Boston, en Haagse Lotte Linthorst en Matthijs Boesten zeilen mee! Na zeven weken op zee hebben Lotte en Matthijs het goed naar hun zin, bij deze weer een update vanaf de oceaan!

Mathijs: "Over 1 a 2 dagen en dan zijn we in Bermuda. Ik heb er veel zin in, ook om dat de America's Cup nu daar is, een zeilwedstrijd met allemaal super snelle boten en een pitstop van de tall ship race. Verder is het ook wel weer lekker om even van de boot af te gaan en een nacht te hebben zonder wachten. Ik ben erg benieuwd wat voor soort eiland is, of het een soort kokosnoot eiland met witte stranden is of het erg bewoond is."

Lotte: "Afgelopen weken op zee keek ik heel erg uit naar de stop op Bermuda. Het is cool dat ik allemaal stempels in mijn paspoort krijg van verschillende bijzondere plekken, met name Ascension Island, St. Helena en Bermuda zijn gekke plekken waar je niet zomaar komt. Ik telde de dagen af, maar nu ben ik wat meer 'eased at sea' en maakt het me minder uit."

"Veel crew begon zich twee weken voor de verwachte aankomst al lekker te maken met alle tips en beschrijvingen uit het gedateerde Bermuda-gidsje aan boord. Ik heb bedacht dat ik ga snorkelen en als ik geen geld heb is dat met mijn roze duikbril. Er zijn heel veel mooie visjes en koraal en geen haaien, dus no worries. Of ik ga paardrijden over het strand. Met een scootertje over het eiland tuffen. No license needed. Check!"

"Het is wel grappig dat al lang voor mijn vertrek ik grapte over Bermuda als stop op de route tegen mijn moeder, leek ook wel op de route liggen naar mijn idee. De Bermuda-driehoek is voor mij de plek waar je niet moet zijn. De plek waar je niet naartoe gaat varen. Ze varen en vervagen daar, opgeslokt door de cyclonen, die wat restjes van dikke mist uitboeren over de met monsters gevulde wateren. Haha… En toen hoorde ik hier aan boord dat het nu een grote doorvaarroute is van Amerika naar waar dan ook."

Vanaf Bermuda vaart de bark EUROPA mee me de Tall Ships Race naar Boston, voor Matthijs en Lotte hun eerste echte race! Spannend!

Matthijs: "Ik ben erg benieuwd of het heel anders gaat zijn aan boord als we in een wedstrijd zitten. Natuurlijk trimmen we de zeilen waarschijnlijk iets meer en beter dan nu, maar ik weet niet of het verder heel veel anders zal zijn. We gaan het meemaken! Ik heb we wel erg veel zin in, ook naar de start bijvoorbeeld, hoe gaat dat in zijn werk met allemaal grote boten, dat zal wel wat anders zijn dan met een kleinere boot. En daarna eindigen we met de Boston Sail-In als toetje."

Lotte: "Ik sta nog niet zo stil bij de race, maar het is wel exciting! Het hangt natuurlijk af van de wind of we echt racesnelheden gaan halen. Nu proberen we ook altijd zo veel mogelijk snelheid te krijgen, maar we zullen meer schepen zien en Klaas zal nog meer zijn best gaan doen om ons alle hoekjes van de zeilen te laten vullen. Strijdlust."

"Ik denk dat wij meer alert moeten zijn en sneller paraat voor orders om de zeilen bij te zetten om zo scherp mogelijk te kunnen varen. Dus actie! We gaan niet in een rechte lijn varen vanaf Bermuda naar Boston. Dat zou maar vijf dagen duren. We gaan veel opkruisen. Dus dat wordt wel bijzonder!"

Lotte: "Ik heb geen last meer van zeeziekte, maar we gaan ook niet zo hard meer op dit moment. Na Fortaleza moest ik weer opnieuw wennen aan de boot. Ik was misselijk en nam uiteindelijk pilletjes en werd daarna juist heel slaperig. Ik was een tijdje lui en een beetje waardeloos, maar door veel slaap slingerde ik weer in."

"Nu heb ik veel energie en omdat de boot stabiel is kan ik ook weer oefeningen doen. Ik begin het eigenlijk steeds leuker te vinden aan boord en heb ook geen last meer van het wachtsysteem. Ik help veel meer met klusjes en ben al de hele week met een schuurmachine de houten stoeltjes aan het schuren. Ik krijg er een soort handigheid in."

"Ik raak gewend aan het leven hier. De dagen vliegen voorbij. Kreeg de behoefte om te gaan bidden, wat ik thuis nooit doe. Vooral om even stil te staan en even te bedenken wat er allemaal in en om me heen gebeurt. En dat ik dankbaar ben. Ik was eerst vaak een beetje een kip zonder kop in de ruimte met continu mensen om me heen. Nu ik me vaker terugtrek voel ik me rustiger. Af en toe als het heel donker is en ik de omgeving heb gescand op ogen, wil ik even dansen ‘as if nobody’s watching’ op het sloependek met een muziekje op mijn oren."

Yoga op het sloep deck

Lotte: "Deze week was het mooiste moment voor mij toen ik weer yoga kon doen op het sloep deck. De wind was uitgeraasd en het water weer kalm, dus er was een stabiele vloer om op te bewegen. Ik nam de tijd, at daarna rustig mijn bordje avondeten tot de zon onderging. Daarna ging ik zitten en liet ik even iedereen voorbij komen die belangrijk voor me is en besefte ik hoe dankbaar ik ben voor de kans van deze reis, zomaar in mijn schoot geworpen. Ook hoe alles hier zo goed geregeld is. Uiteindelijk werd het een soort lange meditatie. Voelde me daarna heel relaxed…"

"Oh, en gister, als ik nog een tweede moment mag geven, ben ik van de boegspriet gesprongen. We gingen weer zwemmen. Ik zou willen dat we dat elke dag konden doen. Het voelde echt als een eindeloze val zoals ik die in mijn dromen wel eens heb. Ik deed mijn ogen dicht en wachtte en landde heel hard op mijn billen. Auuuww...."