Het begin van de reis begon al goed met stevige wind en dus goeie snelheden. Maar de onstuimige zee veroorzaakte ook stevige golven. Deze sloegen met grote regelmaat over het dek en op een bepaalt punt zo heftig en met zo veel water, dat besloten werd de waterdichte deuren te sluiten. 

Hierdoor konden de mensen er op een punt alleen nog in en uit, en dat is bij de ´head´, de voorzijde vh schip. Op de weerkaarten die Eric binnenroept kon hij de verwachtingen qua wind al grotendeels vaststellen en de koers bepalen. De vooruitzichten waren goed. Winden tot 30 en 40 knopen bleven aanhouden dus bleven we vliegen. De verwachting was dat we een dag vroeger zouden aankomen bij South Georgia.En vandaag zitten we in de 4e dag en jazeker, we verwachten vanavond aan te komen bij South Georgia. Een record!

Op deze dag komt ook eindelijk de zon weer een beetje tevoorschijn. Dat deed ie gisteren ook met vlagen en dat kwam heel goed uit want er was een gedeeltelijke zonsverduistering te zien. De maan blokkeerde 40% de zon. Bijzonder dat op deze reis mee te maken. Omdat we nu South Georgia naderen, moet iedereen op de hoogte worden gesteld van de don´t en de do´s op en bij dit eiland. Een verplichte video hoort daar ook bij. We verwachten dus vanavond bij dit zeer bijzondere eiland aan te komen dat, ondanks alle Noorse namen, Brits is.

Een bijzonderheid is dat op dit eiland de ontdekkingsreiziger en avonturier Ernest Shackleton ligt begraven. Op het graf groeit niets meer daar iedere toeristenboot die hier arriveert en een ode aan Shackleton brengt er een halve liter whiskey overheen giet om op en met hem te proosten. Op de 25e heb ik, zittend onder een van de trappen op het dek, een proost uitgebracht op mijn moeder, die toen precies 2 jaar geleden ons verlaten had. Dat was voor mij belangrijker dan alle Shackletongraven bij elkaar.