Na in drie dagen de high-lights van Kaapstad bezocht te hebben mochten we dinsdag 15 mei aan boord. Woensdag vertrokken we nadat we bij de Douane zijn uitgeklaard en met een zonsondergang voeren we de Zuid Atlantische oceaan op. De eerste paar dagen moesten de meesten nog aan de zeegang wennen. We werden ingedeeld in 3 wachten; rood, wit en blauw. Net zoals de Nederlandse vlag. Wij zitten in de witte wacht met 10 mensen en moeten wacht lopen van 4 tot 8. Dan, een oude Amerikaans leger kapitein en Jeremy, een van de wetenschappers organiseerde de wacht gelijk met een gestructureerd schema, waarin iedereen wel eens bij elkaar zit. 

Tijdens de wacht moet je het schip besturen met een groot roer en een kompas of de uitkijk houden voorop het schip. In het begin gingen we best snel met een topsnelheid van 11 knopen en was de zee ook tamelijk ruig. Nu een week later komen we dichter bij de evenaar en neemt de wind af. Nu varen we voornamelijk onder de 5 knopen en we zijn bezig met veel zeilen bijzetten. We hebben 
ook al een man over boord geoefend die binnen vijf minuten weer aan boord was met sloopie de bijboot! Overdag heb je veel tijd om 
bijvoorbeeld te lezen of te helpen met werkzaamheden, zoals het dek schrobben en zeilen verzetten. Ook krijgen we lessen in het knopen, de masten beklimmen en zeilen met een bark. 

De wetenschappers aan boord hebben al wat onderzoek gedaan naar de hoeveelheid plastic in de oceaan en geven ons ook lezingen daarover. Jess die zich vooral met het zeeleven bezig houdt, was enorm blij toen Douwe een walvis spotte achter het schip. Voor de rest zie je heel soms een vis en vooral veel albatrossen. Maar het meest van alles zie je mooi blauw water… 

Het eten is werkelijk fenomenaal, van stamppot en griesmeelpudding tot krentenbollen en karnemelk. Nog ongeveer 9 dagen voordat we bij St. Helena aankomen. Groetjes aan iedereen thuis van Douwe en Maurits